Banjaluka, danas, ona fudbalska – Grad sporta (fudbala), o kako to gordo i oporo zvuči! Čiljenice kazuju drugačije.
Banjaluka grad gubitnika, niželigaša, fudbalske provincije i čaršijskog mentaliteta. Jer, Grad na Vrbasu nikada iz sebe nije izbio čaršiju, iako mnogi Banjaluku smatraju za mali-veliki srednjoevropski grad. Nekada je bio, a danas…
Banjalučani, u fudbalu, sami padaju i sami se ubijaju… Doduše, uz pomoć Saveznika koji je toliko i ne vole, a glume, u njoj izgrađuju svoje persone, ali je preziru i svete joj se. Ili ko zna kome?!
Jer im je Banjaluka ružan svjedok.
Brutalni način izbacivanja banjalučkog Borca iz Premijer lige Bosne i Hercegovine zbog takmičarske licence je ustvari demonstriranje sile pojedinih moćnih centara koji u svojim redovima imaju “podobne” Banjalučane na visokim funkcijama, pa im Borac, svima zajedno dođe za potkusurivanje. Onda Borac, lančano, za sobom povuče iz Druge u Treću ligu gradskog rivala BSK, “romantičari” opet komšiju preko Vrbasa Naprijed, Karanovac treba srušiti zato što je prvi i iskače “iz klišea”, iako se ovaj klub već četiri godine pošteno bori da uđe u drugoligašku konkurenciju Republike Srpske.
Šta tek treba reći za Krupu, fudbalsko čudo iz kanjona Vrbasa, koja je ostala usamljena, bez istinske podrške sistema kojem pripada? I Područni FS Banjaluka prema kojem se FSRS odnosi maćehinski, da li iz sujete, kompleksa ili nečeg trećeg teško može da ustanovi bilo koja patološka ordinacija, ali činjenice iz prošlosti mnogo toga govore, samo fudbalska Banjaluka ili neće ili ne umije da ih razumi. Zato je i dalje u dubokom snu!
Ne treba biti puno bistar niti gledati u daleku prošlost, treba se samo vratiti na slučaj Tanja Račić koji niko iz FSRS nije zaštitio, a njene optužbe su tako bile jake i argumentovane, da su se svi zavukli u mišiju rupu, da vrijeme “sve izliječi”, a Račićeva “ode pod led”. Ili rušenje internacionalca sa FIFA znakom Ognjena Valjića s aliste Premijer lige BiH, pa muke njegovog nasljednika Dragana Petrovića kome je montiran proces oko engleskog jezika, prije toga nipodaštavanje Roberta Zrilića, Dejana Travara, Draška Ilića… 
Fudbalska Banjaluka ne može da reaguje i odbrani se jer nema snagu, nema svoje predstavnike u fudbalskim forumima Republike Srpske i BiH na odgovornim i bitnim, uticajnim funkcijama, a ostale članove visokopozicionirane iz drugih područjua Banjaluka najmanje i interesuje, jer zahvaljujući najvećoj čaršiji u Republici Srpskoj oni su postali bitni, važni i odlučuju.
Demontiraj Banjaluku imaćeš vlast – jasna je formula uspjeha.
Ali, i Banjaluka sama sebe demontira, već godinama, decenijama, njeni najbolji sinovi uvijek trče u zagrljaj onih kojima služe samo kao popločani put do Pijemonta. Bolje rečeno Banjaluka je fudbalski “otirač” vladaocima!
Godinama su u fudbalu Banjaluke trgovci koji su, poput termita, pojeli sve iznutra, a oni koji su imali viziju jednostavno nisu mogli da dođu do izražaja da na govornici bar prezentuju svoje ideje i vizije. I ti trgovci za svoj lični interes unište opšti, pa onda svi zajedno postaju lake mete fudbalskih kobaca isprepredenih karaktera i lukavih karakteristika.
Banjaluka je uvijek otpadala iz trke, doduše neravnopravne, prije cilja, pa sada i nije nikakvo čudo što je Borac anatemisan i služi kao deviza za potkusurivanje u Sarajevu zahvaljujući i FSRS, što su BSK i Naprijed na samrti, a najbolji pojedinci iz Banjaluke pušteni “niz vodu” jer jaka Banjaluka nikom ne odgovara, ni republičkom Savezu iz Banjaluke, ni fudbalskom Sarajevu, ali ni onima koji su ovdje instruisani da sruše potencijalni status koji ima takozvano Kosovo.
Za sve to, pojedini Banjalučani, i predstavnici Republike Srpske konektovani su na “sarajevsko vime” fudbalske budućnosti i na njemu odrastaju. Ne mareći za posljedice i ne osvrćući se na marginalizaciju Republike Srpske.
Zato se ovog mondijalskog ljeta, na sve načine, pokušavaju skrenuti pažnja sa stvarnosti i serviraju se stvari koje blage veze sa životom i stvarnošću nemaju, kako se ne bi govorilo o tragičnoj sudbini Banjaluke i njenog fudbala, klubova i pojedinaca koji su ih i doveli do ivice ambisa, a Borac brutalno izbačen iz Premijer lige BiH. Otud i priča o namještanju kao lijepa zabava za one kojima je funkcija u FSRS ili FS BiH san snova i krajnji domet.
To je Banjaluka, ona fudbalska, u današnje vrijeme, sa svojim sinovima i “prijateljima” koji pričaju “Banjalučku priču”, a koja, ustvari i ne postoji. Radi se o najvećoj imaginaciji ikada predstavljenoj. Savršenoj!

Gradski stadion Banjaluka