Kapiteni Nedeljko Topić i Miloš Šestić sa sudijskom trojkom predvođenom Zoranom Petrovićem FOTO: arhiva FK Rudar Prijedor

Na današnji dan pre 35 godina, 21. decembra 1988. godine Fudbalski klub Rudar iz Ljubije (1992. godine se integrisao sa OFK Prijedorom u današnji Rudar Prijedor) ostvario je jedan od najvećih uspeha u svojoj istoriji bogatoj sokoro jedan vek (osnovan 23. maja 1928. godine). “Rudari” su u revanš susretu četvrtfinala Kupa Jugoslavije gostovali u Novom Sadu kod Vojvodine, odigrali nerešeno 0:0 po ciči zimi i plasirali se prvi put među četiri najbolja kluba u masovnijem takmičenju. 

Bila je to sezona 1988/89, prva nakon senzacionalnog trijumfa banjalučkog Borca kao prvog i jedinog drugoligaša u finalu protiv Crvene zvezde 11. maja 1988. godine na tadašnjem stadionu JNA. Posle Banjalučana još jedno krajiško čudo prikazalo se u Kupu Jugoslavije, u 41. sezoni. Zanimljivo je da u sezoni 1987/88. Rudar nije uspeo da se plasira u Drugu ligu Jugoslavije već je u narednoj nastupao u Međurepubličkoj ligi i kao trećeligaš je do polufinala eliminisao već dva prvoligaša Vardar iz Skoplja (1:0) i Dinamo iz Vinkovaca (1:2, 4:2).
U prvoj utakmici četvrtfinala na Gradskom stadionu u Prijedoru “rudari” su pobedili “lale” rezultatom 2:1 (Nedeljko Topić 2 – Ljubomir Vorkapić), a u revanšu su izabranici trenera Radoslava Zubanovića uspeli da odbrane tu prednost i plasiraju se u polufinale planirano za proleće.
Bila je to šampionska generacija novosadskog tima na čelu s trenerom Ljupkom Petrovićem i njegovim pomoćnikom Josipom Primajerom, a za Vojvodinu su, između ostalih, nastupali: Čedo Maras, Budimir Vujačić, Svetozar Šapurić, Goran Kartalija, Stevan Milovac, Siniša Maihajlović, Slaviša Jokanović, Miloš šestić, Ljubomir Vorkapić, Dragan Punišić… Sudio je internacionalac iz Beograda Zoran Petrović, pomagali su mu sugrađani Sava Avramović i Milan Mileusnić. Bila je to antologijska utakmica koje se rado sećaju i danas u Potkozarju.
-Eliminisali smo budućeg šampiona Jugoslavije. Vojvodina je žarila i palila jugoslovenskom fudbalskom scenom, mi smo je prvo pobedili u Prijedoru, a onda u Novom Sadu sa 0:0 odbranili tih 2:1 i izborili plasman u polufinale gde nas je dočekao mostarski Velež. I danas se sećam svakog detalja te utakmice u Novom Sadu, ali i prvog meča u Prijedoru kada smo posle Vardara i vinkovačkog Dinama uspeli da pobedimo i Vojvodinu. Bili smo specijalci za Kup i mnogi su nam tada predviđali uspeh banjalučkog Borca. Nažalost, nije nam se dalo – istakao je Drago Lukić, prvotimac Rudara iz Ljubije i tadašnji akter susreta u Novom Sadu.
“Rudari” iz Ljubije su zaustavljeni u polufinalu od “rođenih” iz Mostara posle lošijeg izvođenja jedanaesteraca. Na stadionu “Pod Bijelim brijegom” Velež je slavio rezultatom 1:0, a Rudar je uzvartio u Prijedoru u revanšu istom merom. Međutim prvoligaš je slavio posle penala – 5:3. U drugom polufinalu Partizan je rutinski odradio posao protiv šabačke Mačve (2:1, 0:0) i u finalu pobedio Velež sa visokih 6:1.
-Fudbalska javnost u Jugoslaviji je bila te sezone na našoj strani, stekli smo velike simpatije od Vardara pa do Triglava. Svi su navijali za nas protiv Veleža i kasnije su govorili da smo mi prošli u finale da bi iznenadili Partizan i došli do trofeja. Nažalost, nismo uspeli u tim nastojanjima, Velež je bio nepremostiva prepreka, a bili smo tako blizu. Posle toliko godina ostaje nam sećanje na tu sezonu u kojoj je klub proslavio 60. rođendan i žarko želeo taj Kup trofej – dodao je Drago Lukić.
Zanimljivo je da te jeseni Rudar iz Ljubije povodom šest decenija postojanja odigrao i prijateljsku utakmicu protiv zagrebačkog Dinama u Prijedoru (1:2), a tom prilikom je dogovoren prelazak Nedeljka Topića na Maksimir, najboljeg igrača i strelca “rudara”.
Bila jednom jedna sjajna generacija fudbalera Rudara iz Ljubije… 

Sastav “rudara”

U sezoni 1988/89. dres Rudara iz Ljubije nosili su: Sead Rešić, Muhamed Cerić, Fahrudin Bihorac, Drago Lukić, Sretko Vojkić, Mirsad Kevrić, Emir Mušić, Merfin Kaltak, Nedo Zdjelar, Nenad Drljača, Nedeljko Topić, Ibrahim Mujkić, Bekim Kadić, Vlado Jagodić, Asmir Čaušević, Edin Islamović. Trener je bio Radoslav Zubanović, a pomoćnici su mu bili Mladen Katić i Žarko Mandić.