Poslije toliko godina tumaranja stramputicama i patnje u Fudbalskom savezu BiH konačno je zaveden red. To je riječ koja je kontraznačenje od javašluka!

Elvedin Dino Begić je na kormilo zajedničkog Saveza Republike Srpske i Federacije BiH umarširao tajnovito, na leđima legendarnog Ivice Osima, uhvaćen za grivu Komiteta koga UEFA i FIFA nazvaše - “za normalizaciju”. Prođe decenija, Savez postade još nenormalniji nego što je bio.

Dok se nije pojavio Vico Zeljković iz Banjaluke.

Sude mu, u Sarajevu, na osnovu mjesta rođenja.
Vico od Banjaluke nije imao ni Ivicu Osima da mu raskrči put ni grivu Komiteta da ga uvede u vladarske odaje, ali jeste imao fudbalske rezultate iza sebe: prvo u Borcu, zatim u PFS Banjaluka, potom Fudbalskom savezu Republike Srpske, da bi se na kraju njegova energija i umijeće prepoznali i na nivou

Saveza sastavljenog od tri interesne sfere!

Epilog premijerligaške sezone 2020/21. nije mjerilo urađenog niti je putokaz za budućnost, ali jeste pozitivna najava da ništa više neće biti kao prije.

Tačnije, Fudbalski savez BiH dobija istinsku međunarodnu reputaciju, a Fudbalski savez Republike Srpske, kao njegov nezaobilani gradilački element, izlazi iz “provincijskog vidika” opštih namjera za lično dobro.

Istinito, ma kako god zvučalo!

Jednog dana po pravdi istinitoj sudiće ljudi i uvidjeće razliku, kao što veli “Đura nadrealista” - drastićnu. Čak i sada, iz Slovenije, gdje se “sakrio” od nadrealne sarajevske priče koju je sa Neletom Karajlićem, Zenitom Đozićem, Borisom Šiberom, Mirkom Srdićem… najavljivao u pričama “Top liste nadrealista” koja je cijeloj Jugoslaviji bila smiješna, a Bosni i Hercegovini postala stvarnost 1. marta 1992. godine kada je napadnuta svadba ispred hrama na Baščaršiji.

Danas osporavani Borac je bio putokaz kako i šta treba da se radi, pročišćava i nadograđuje… Taj rad je pogodio nerad u sujetu. Nema tu ni trunke onoga na čemu su sebe zasnivali u Sarajevu u deceniji vladavine butmirskog anonimusa Elvedina Begića ispod “fudbalskog epitrahilja” Ivice Osima pred oltarom nenormalizacije nelogičnosti i ozvaničenja nepostojećih vrijednosti zasnovani na brazilskoj avanturi 2014. kao iz najjeftinije strip-priče šeprtljavog Amerikanca Džerija Drejka poznatijeg kod strtiptomana kao “Mister No”, u prašumi čiji je glavni grad Manaus.

Amazon je toliko prostranstvo da ga ni preletjeti ni shvatiti ne mogu najbolji radari butmirskih tornjeva, niti direktori koji misle da su važni samo zato što su na pisti dočekali delegaciju UEFA i FIFA.

Mnogo veća, i komplikovanija, je to priča od funkcije u Komitetu kojeg je pokrio ko zna čiji novac zarad ko zna koga i čega…
Tek 2021. godine od pojave Hrista u srcu Evrope, fudbalski imamo čemu da se nadamo i vjerujemo.
Ne zato što je otišao Dino, nego što je došao RAD!

Kažu da je stvorio čovjeka!

I s radom red, istina i pravda.

Istinu svi ljube, i bježe od nje!